https://www.facebook.com/monikarzesygdansk?ref=hlhttp://instagram.com/mbeauty_lashes#monisia2056@wp.plhttps://plus.google.com/u/0/114289364766322750032/postshttp://www.pinterest.com/ciornaofca/http://www.bloglovin.com/blog/3635178

Dziekuję

Moje Kochane...

Nie, nie będzie to post z recenzją, zdjęciami czy stylizacją. Wróciłam tu na chwilę by wylać z siebie to co ciąży mi na sercu.
Przede wszystkim chciałabym Wam podziękować za słowa. Za wiele krzepiących słów, które przeczytałam po kilka razy. Cieszę się, że tu jesteście, że wspieracie, że niektóre z Was zatrzymały się by pomyśleć chwilę, współczuć, by być...Wiele z Was straciło kogoś ze swoich bliskich i wierzcie mi, że świadomość, że takie osoby rozumieją mój ból jest budująca. Dziękuję z całego serca. Słowa mają wielką moc.
Kochani jak macie okazję to spędzajcie wiele czasu z bliskimi bo szybko może się okazać, że zostało tego czasu tak niewiele...życie jest bardzo kruche i ulotne...

Ostatnie dni są dla mnie bardzo ciężkie. Wciąż nie mogę dojść do siebie. Wszystko działo się tak szybko. Zero snu. Moja natychmiastowa podróż do domu, później wciąż pełno ludzi naokoło, bieganina, załatwianie, łzy... tylko Jego brakowało... gdzieś między tym całym zgiełkiem istniała silna pustka. Cała rodzina zasiadająca do obiadu przy stole, tylko Jego miejsce pozostało puste... poleciały łzy. Ciągłe wspomnienia i dręczące myśli nie dawały spokoju nawet na chwilę.
Wczorajszy dzień był kulminacją bólu. O 8 rano wrócił do nas, był już blisko. Obawiałam się tego spotkania ale jednocześnie bardzo go pragnęłam. Zobaczyłam Go spokojnie śpiącego wiecznym snem. Nie zmienił się... Tak jakby za chwilę miał się obudzić. Ostatni raz porozmawiałam z Nim, bo wiem, że mnie słyszał. Kilka godzin później trzeba było zmierzyć się z najgorszym i pożegnać Go na zawsze... Ostatnie czuwanie, ostatnie spojrzenie, ostatni pocałunek w czoło, podanie ręki i... zniknął pod wiekiem co przyprawiło mnie o ból niemiłosierny. Ostatnia Jego droga usłana była bielą kwiatów, solą łez i przeogromnym smutkiem... Chwila wspomnień, przemówień. Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz.... I odszedł na zawsze.
Aż ciężko uwierzyć, że Jego już nie ma z nami ciałem. Że to On tam leży, że nie będzie Go już w domu, nie będzie chował się za kasztanem z papierosem, chociaż i tak wszyscy wiedzą, że pali. Nie będzie siedział z pilotem przełączając sto kanałów na okrągło bo przecież na ani jednym nie ma nic ciekawego, nie będzie łapał za nos, spał wsparty o dłonie, wylewał kawy jak to miał w zwyczaju robić... Tą stratę będziemy odczuwać jeszcze długo. A narazie nie ma jak zapełnić pustki...
Nie da się opisać tego co czuję....



Dziadulku mój wiem, że przy mnie jesteś. Na zawsze będziesz w moim sercu. Dziękuję Ci za wszystkie lata wychowania. Kocham Cie. M.

33 komentarze:

  1. Jak to czytałam to aż mi łzy poleciały- wróciły wspomnienia sprzed 7 lat gdy mój dziadek umierał ... wiem co czujesz .. i wiem że nie chcesz słów "czas leczy rany" itp. czas jedynie pomaga ale pustka pozostaje ... Trzymaj się słońce ...

    OdpowiedzUsuń
  2. 3 maj się ;*

    OdpowiedzUsuń
  3. popłakałam się czytając to... rozumiem twoj bol bardzo dobrze.. i masz racje czasem jestesmy tak mocno zabiegani w zyciu sprawami takimi jak szkola praca, zdobywanie pieniędzy i w tym wszystkim zapominamy o tym jak kruche jest zycie i ze nasi bliscy nie będą zyc wiecznie..

    OdpowiedzUsuń
  4. [*]
    Podziwam że i popieram że opisałaś co na sercu ci leży.
    Będzie ci lżej, ja tak nie umiałam.
    Wierzę że jest w lepszy miejscu :)
    Trzymaj się :*

    OdpowiedzUsuń
  5. Poryczałam się, czytając Twoją notkę - dziadek znaczył dla Ciebie niewyobrażalnie wiele. Szkoda, że nigdy nie odczułam, jak to w ogóle jest mieć dziadka :( Zawsze miałam dwie babcie, dwie kochane babcie, jednak dziadkowie odeszli długo przez moim urodzeniem - ba! długo przed narodzinami mojej aż o siedem lat starszej siostry. Ale fajnie, że masz z nim dobre wspomnienia, że będziesz go dobrze wspominać i że o nim nie zapomnisz...

    OdpowiedzUsuń
  6. spieszmy sie kochac ludzi, tak szybko odchodza...

    OdpowiedzUsuń
  7. No bo ja jestem taka emocjonalna .....

    OdpowiedzUsuń
  8. Taka pustka jest okropna i ciężko przyzwyczaić się do myśli, że tego kogoś nigdy już nie zobaczymy...

    OdpowiedzUsuń
  9. Eh smutne to jest wiem co teraz czujesz naprawde wspolczuje Ci z calego serducha ja tez przezylam nie jedna smierc moich bliskich :( nawet nie wiesz jak bym chciala teraz cofnac czas i byc znow razem z nimi ;( 3maj sie ; *!

    OdpowiedzUsuń
  10. Znam ten ból. Moja rodzina jest "młoda", że tak powiem. W każdym razie mam w miarę młodych rodziców, dziadków itp. Nigdy nie zetknęłam się ze śmiercią z tak bliskiej rodziny. Pamiętam, że w 2009 roku moje dwie prababcie zmarły, jedna w sierpniu a druga w grudniu. To dopiero był ból. Na pewno sobie poradzisz, wiadomo, że strata takiej bliskiej osoby jest straszna, ale tak musi już być. Dobrze, że masz z nim piękne wspomnienia. Trzymaj się :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Pięknie to napisałaś...współczuję bo wiem jak to jest kiedy odchodzi od nas ukochana osoba,najważniejsze jest że chociaż nie ma jej fizycznie to zawsze jest w naszym sercu i naszej głowie już na zawsze...

    OdpowiedzUsuń
  12. ... i ja się popłakałam...
    bardzo dobrze rozumiem co czujesz, uwierz mi, że wiem co to znaczy jak ktoś bliski odchodzi na zawsze, to smutne, ale taka kolej Naszego życia. Wierzę, że kiedyś tam w górze wszyscy razem się spotkamy.
    Musisz być teraz silna! trzymaj się kochana

    OdpowiedzUsuń
  13. Popłakałam się :((( Kochana trzymaj się dzielnie...

    OdpowiedzUsuń
  14. Miałam łzy w oczach, naprawdę mi ciebie szkoda i twoich bliskich, kochana :( Może już Go nie ma, ale są jeszcze wspomnienia, których nikt wam nie zabierze.

    OdpowiedzUsuń
  15. Współczuję :*

    Pieknie to napisałaś, aż się popłakałam.
    Trzymaj sie mocno:*

    OdpowiedzUsuń
  16. przez twój wpis przypomniało mi się co przeżywałam po śmierci babci :(

    OdpowiedzUsuń
  17. Piękna notka...
    Aż mam łzy w oczach.
    Dziadek na pewno nad wami czuwa. Wiem coś o stracie bliskiej osoby. Rozmawiaj często z dziadkiem. To świetna rzecz.
    Trzymaj się!

    OdpowiedzUsuń
  18. Współczuję Kochana!!! :( 3maj się, pamiętaj, że ból i smutek kiedyś minie a Dziadzia w Twoim sercu pozostanie na zawsze!

    Chyba każdy w swoim życiu kogoś stracił więc znamy ten bóll... niestety.

    Wieczny odpoczynek dla Twojego dziadka [`] :(

    OdpowiedzUsuń
  19. Trzymaj sie cieplutko, naprawde wspolczuje

    OdpowiedzUsuń
  20. jA TYLKO napiszę że czas leczy rany, a dziadek zawsze będzie przy Tobie

    OdpowiedzUsuń
  21. kochana otagowałam Cię..

    OdpowiedzUsuń
  22. Mam aż łzy w oczach - trzymaj się skarbie! :*

    OdpowiedzUsuń
  23. oj wiem przez co przechodzisz... ja straciłam dziadka dwa lata temu, rok temu moją ukochaną babcię, Jej śmierć chyba najbardziej przeżyłam bo była dla mnie jak matka, to Ona mnie wychowywała bo rodzice byli ciągle zajęci pracą... do tej pory to do mnie nie dociera, nie potrafię spokojnie wejść do Jej mieszkania, które teraz jest takie puste bez Niej :/ ostatnie 6 lat miałam podporządkowane babci, bo jeździła na wózku, więc starałam się Jej we wszystkim pomagać, teraz jak Jej nie ma to za bardzo nie wiem co mam ze sobą począć :/ wtedy czułam się taka potrzebna, a teraz... :( ech, szkoda gadać... trzymaj się Kochana :*

    OdpowiedzUsuń
  24. Kochana wiem że łatwo jest napisać że komuś jest przykro jednak ten ból w sercu jest nie do zniesienia. Wiem bo sama rok temu pochowałam babcię którą bardzo mocno kochałam i w ostatnich latach była mi bardzo bliska... Ale pamiętaj że zawsze będziemy mieć ich w sercu i wspomneń o nich nikt nam nie zabierze, a czas pozwoli pozbyć się bólu z serca a wspomnienia wyprą cały ból.
    Trzymaj się mocno;*

    OdpowiedzUsuń
  25. nic się nie stało ;* każdy raz na jakiś czas potrzebuje chwili wyciszenia ;*

    OdpowiedzUsuń
  26. Współczuję Ci z całego serca...

    OdpowiedzUsuń
  27. Pamiętaj, że czas leczy rany i twój dziadzio zawsze będzie przy tobie. Dawno nie rozmawiałyśmy, bo założyłam nowego bloga ale mam nadzięję że się trzymasz :) Naprawdę Ci współczuję kochana. <3

    OdpowiedzUsuń
  28. On zawsze będzie przy Tobie! On nie zapomni Ciebie, a Ty jego.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każde słowo i za wizytę :)
napewno odwiedzę Twój blog!
Jesli obserwujesz - napisz! :)